Tarihte çok sayıda ünlü bilim adamı var. Eğer bu tür bilim adamlarının bir listesi derlenecek olsaydı, liste hiç bitmeyecekti. Bu nedenle, burada sınırlı bir sayı dikkate alınmıştır. Bu büyük bireyler kendi alanlarında ustalardı ve şaşırtıcı çalışmaları ile tarihin seyrini ve işlerin yapılma şeklini değiştirdi. Dünyanın gördüğü en iyi bilim insanlarına bir göz atacağız.
İçindekiler →
Dünyaca Ünlü Bilim Adamları Listesi
Bu isimlerin çoğunu bildiğimiz halde, birçoğu duymamış olabiliriz. Ancak bunların dünyanın şimdiye kadar ürettiği en iyi bilim adamlarından bazıları olduğuna şüphe yok ve insanlığa verdikleri katkı şaşırtıcı değil. Aşağıdaki tabloda, kendi başarıları hakkında küçük bir bilgi ile birlikte, işin en iyilerinden bazılarının listesine bir göz atacağız.
Albert Einstein (1879-1955)
Tüm bilim adamlarının popülaritesi dikkate alınırsa tartışmalı olarak zirvede. 1905’te Fizikteki üç akıllara durgunluk veren konuya çözümler gösterdi ve ilgi odağı oldu.
Sir Isaac Newton (1642 – 1727)
“Principia” adı verilen “Philosophiae naturalis principia mathematica” şimdiye kadar yayınlanan en büyük bilimsel kitap olarak kabul edilmektedir. Sir Isaac Newton bunu 1687’de yazdı.
Galileo Galilei (1564 – 1642)
Teleskobu Dünya’nın Güneş’in etrafında döndüğüne dair kanıt sunmak için kullanandı.
Charles Darwin (1564 – 1642)
“Doğal seçilim yoluyla türlerin kökeni hakkında” Darwin’in 1859’da yayınlanan ünlü kitabı.
Johannes Kepler (1571 – 1630)
Kepler, Mars verilerini “Gezegensel Hareketin Üç Kanunu” nu önermesini sağladı.
Louis Pasteur (1822-1895)
Eserlerinden bazıları: ayna görüntü moleküllerinin ayrılması ve polarize ışığın etkisi ve ipekböceği öldüren parazitin tanımlanması.
James Maxwell (1831 – 1879)
1873’te yayınlanan “Elektrik ve Manyetizma Üzerine İnceleme” ile tanınıyor. Maxwell bağımsız olarak “Maxwell-Boltzmann kinetik gaz teorisini” geliştirdi.
Edwin Hubble (1889 – 1953)
“Hubble Yasası” galaksilerin birbirlerinden ayıran mesafe ile belirlenen bir hızda birbirlerinden uzaklaştıklarını belirtti. Galaksileri uzaklık, şekil, parlaklık kalıpları ve içeriklerine göre sınıflandırdı.
Emil Fisher (1852 – 1919)
Bazı eserleri: glikoz sentezi, fruktoz, gliserol ile başlayan mannoz ve aldoheksozların glikozlu 16 stereoizomeri için en önemli üye olarak yapılar oluşturmak.
Paul Dirac (1902 – 1984)
1933 yılında anti-partikül çalışmaları nedeniyle Nobel ödülü aldı. “Dirac denklemi” Schrodinger denkleminin bir versiyonuydu.
Arşimet (MÖ 287 – 212)
Başlıca başarıları “Hidrostatikte Arşimet prensibi”, Arşimet vidası ve bir kürenin yüzeyi ve hacmi ile çevreleyen silindir arasındaki ilişkidir.
Marie Curie (1867 – 1934)
1903 Nobel Fizik ödülünü ve 1911 Nobel Kimya ödülünü kazandı.
Thomas Alva Edison (1847 – 1931)
Dünyadaki ilk endüstriyel araştırma laboratuvarını kurdu ve 1093 patentin dünya rekoru sahibidir.
Max Planck (1858 – 1947)
Kuantumu tanıttı ve 1918’de Nobel Fizik ödülünü kazandı.
Nikola Tesla (1856 – 1943)
1882’de dönen manyetik alan prensibini belirtti ve altı yıl sonra alternatif akım uzun mesafeli elektrik iletim sistemini icat etti.
Aristoteles (M.Ö. 384 – 322)
Eserleri Fizik, Metafizik, Politika, Şiir, Nikomakean Etik ve De Anima’dır.
Leonardo da Vinci (1452 – 1519)
Köprüler, savaş makineleri, binalar, kanallar ve kaleler tasarladı.
Niels Bohr (1885 – 1962)
1922’de Nobel Fizik ödülünü kazandı. “Atomun Bohr teorisi ve atom çekirdeğinin sıvı modeli” ni geliştirdi.
Nicholas Copernicus (1473 – 1543)
Güneş’in gezegenlerin hareketlerinin gerçekleştiği sabit nokta olduğunu teorize etti. Dünya günde bir kez ekseni etrafında döner ve bu eksenin yönündeki yavaş değişiklikler ekinoksların önlenmesine neden olur.
Wilhelm Conrad Rontgen (1845 – 1923)
1901’de, X-ışınlarını keşfetti Nobel Fizik ödülünü kazandı.
Carl Sagan (1934 – 1996)
Ekstra Karasal İstihbarat Arayışını tanıttı ve ekzolojinin öncüsü oldu.
Jonas Salk (1914-1995)
1952’de çocuk felci aşısı yaptı.
Alexander Graham Bell (1847 – 1922)
Telefonun ve metal dedektörünün mucididir.
Chandrasekhara Venkata Raman (1888 – 1970)
Moleküler yapı hakkında bilgi veren Raman spektroskopisini geliştirdi.
Ernest Rutherford (1871 – 1937)
1911’de atom teorisi geliştirdi ve radyasyon formlarını sınıflandırdı.
Joseph John Thomson (1856 – 1940)
1907’de Nobel Fizik ödülünü aldı ve kitle spektrografını geliştirdi.
William Ramsay (1852 – 1916)
Bağımsız olarak Helium’u keşfetti ve Argon, Krypton ve Xenon’u paylaştı.
Alfred Nobel (1833-1896)
Kimyager, mühendis, yenilikçi ve silah üreticisiydi. Aynı zamanda dinamitin mucididir. Kimya, fizik, edebiyat, uluslararası barış ve tıp alanlarında Nobel yıllık ödülü için bir fon oluşturdu.
William Thompson (1775-1833)
Termodinamiğin ikinci yasasını çıkardı ve Kelvin sıcaklık skalasını önerdi.
James Prescott Joule (1818 – 1889)
Joule yasası kullanılarak ısının elektrik akımı ile üretilme hızını belirler.
Julius Robert von Mayer (1814-1878)
James Joule ile birlikte termodinamiğin birinci yasasını keşfetti.
Robert Bunsen (1811 – 1899)
Spektroskopi geliştirdi ve Sezyum ve Rubidyum’u keşfetti.
Thomas Graham (1805-1869)
Kristaloidleri kolloidlerden ayırmak için “diyaliz” adı verilen bir teknik geliştirdi.
Michael Faraday (1791 – 1867)
1833’te elektroliz yasalarını belirtti.
Johann Wolfgang Dobereiner (1780-1849)
Elementler ve atom ağırlığı arasındaki ilişkiyi belirledi.
Amedeo Avogadro (1776 – 1856)
Benzer sıcaklık ve basınç koşullarında eşit hacimde gazların aynı sayıda moleküle sahip olduğu sonucuna vardı.
William Henry (1773-1841)
Henry Kanunu, su tarafından emilen gaz miktarının, gaz basıncı arttıkça arttığını belirtmektedir.
John Dalton (1766-1844)
Atom teorisini geliştirdi.
Alessandro Volta (1745-1827)
Pratik bataryayı iki tür metalin hücrelerini kullanarak icat etti.
Antoine Lavoisier (1743 – 1794)
Oksijeni tanıdı ve adlandırdı ve flogiston teorisini çürüttü.
Charles Augustin de Coulomb (1736 – 1806)
İki yüklü organ arasındaki kuvvet yasasını keşfetti.
Henry Cavendish (1731-1810)
Hidrojen ve nitrik asidi keşfetti.
Thomas Newcomen (1663 – 1729)
Buhar makinesini icat etti. Sonunda yerini James Watt’ın geliştirilmiş tasarımı aldı.
Robert Boyle (1627-1691)
Boyle yasası, bir gazın mutlak basıncı ve hacmi arasındaki ters orantılı ilişkiyi, (yani sıcaklık sürekli kapalı bir sistemde tutulursa) açıklar.
Blaise Pascal (1623 – 1662)
SI basınç biriminin adını onun.
Dünya, olağanüstü çalışmalarıyla insanlığa asla unutulmayacak şekilde katkıda bulunan bu büyük bireylere her zaman borçlu olacaktır.
Tarihte ünlü bilim adamlarının listesi uzayabilir, çünkü bahsetmeye değer diğer birçok büyük bilim adamı vardır, ancak yukarıda bahsedilenler, başkalarıyla karşılaştırılamayacak olanlardır. Çalışmaları ve bu dünyaya katkıları benzersizdir.
