Altın oran, irrasyonel gerçek cebirsel sabitten oluşur. Bir çizgiyi iki parçaya (a ve b) bölerek temsil edilir ve bu parçaların toplamı en uzun parçaya bölündüğünde, elde edilen sonuç yaklaşık 1.61803398875 olur. Bu değere “Altın oran” denir.
Matematikte altın oran, MÖ 5. yüzyılın ortalarında Parthenon’u tasarlamaya yardımcı olduğunda bu kavramı oluşturan mimar Phidias’tan esinlenilen Yunan Phi (φ) harfi ile temsil edilir.
Altın oran irrasyonel bir sayı olduğu için, altın sayıyla tam olarak aynı değere sahip hiçbir şey olmayacağı anlamına gelir. Aslında, bir şey buna ne kadar yaklaşırsa, simetrisi ve orantılılığı o kadar büyük olacaktır.
İçindekiler →
Altın Oran ve Fibonacci Dizisi
Farklı yunan araştırmacılar tarafından araştırılan altın oran, 13. yüzyılın başlarında daha ayrıntılı özellikler kazandı.
İtalyan matematikçi Leonardo Fibonacci, terimler arasındaki ayrımın her zaman 1.6180 altın oran sayısının yaklaşık olarak oluşturulduğu sonsuz bir sayı dizisi keşfetti.
Altın oran ve Altın dikdörtgen
Altın oran prensipleri bir dikdörtgen içinde uygulandığında, Altın Spiral’in oluşumu gözlenir.Bunun gerçekleşmesi için, altın dikdörtgende oluşan karelerin yönünü izleyen bir çizgi çizilmelidir.
Bunlar, mükemmel oranlarda yapılar olarak görülen ve bu nedenle görülmesi son derece hoş olan formlardır.Halen altın oran ilkeleri esas olarak tasarım ve mimarlık alanında uygulanmaktadır.
Doğada Altın Oran
Bazı akademisyenlere göre, altın oranın en şaşırtıcı yönü, doğada hemen hemen her şeye uygulanma olasılığıdır.Altın oran ile evren arasındaki ilişkiler pratikte sonsuzdur.
Örneğin, slyangoz kabukları, altın sarmalın evrensel bir orantılılık biçimi olduğunun iyi bir temsilidir.
Sanatta Altın Oran
Pek çok mimari ve sanatsal eser, inşa edilecek altın oran fikrinden ilham almıştır. Bununla birlikte, bu ilke ve sanat arasındaki ilişkinin farkındalığı İtalyan keşiş Luca Pacioli’nin yaptığı çalışma ile 16. yüzyılda doğdu: De Divina Proportione.
O andan itibaren, Rönesans sanatçıları arasında altın oranı çalışmalarında uygulamak yaygınlaştı.Leonardo Da Vinci bunun ana örneklerden biri olarak kabul edilir.
Altın oran kavramını çeşitli ikonik eserlerinde uyguladı,”Son Akşam Yemeği”, “Mona Lisa” ve “Vitruvius Adamı” gibi.
