Bakırın doğal rengi, parlak metalik bir parlaklık ile şeftali veya pembemsi beyazdır. Doğal rengi ne beyaz ne de gri olan çok az elementten biridir. Ancak oksidasyon reaksiyonuna girer ve havaya maruz kaldıktan sonra yeşile döner.
Bakır, atom numarası 29 olan metalik bir elementtir ve ‘Cu’ (Cuprum) sembolü ile temsil edilir. Dövülebilir (ince bir levha şeklinde şekillendirilebilir) ve sünek (ince bir tel şeklinde şekillendirilebilir) bir elemandır.
İnsanlarda ve hayvanlarda vücut hücrelerinde ve dokularında bulunan temel bir metaldir. Bakır, yüksek ısıl ve elektriksel iletkenlik nedeniyle inşaat malzemeleri, ısıl ve elektrik iletkenleri gibi yaşamın birçok alanında ve çeşitli metalik alaşımların imalatında kullanılır.
Aslında, kullanımı eski zamanlara ve erken uygarlıklara kadar izlenebilir. Bu, eski medeniyetlerin eski bakır zanaatlarından, bakır eşyalarından ve diğer maddi kalıntılarından bellidir. Bakır, kimyasal özellikleri nedeniyle endüstriyel metal olarak alüminyum ve demirin yanında üçüncü sırada yer almaktadır.
Diğer Oksidasyon Örnekleri
- Demirin oksidasyonu ‘pas’ olarak adlandırılır ve aşınmaya ve pullu, kırmızımsı kahverengi bir dış tabakanın oluşmasına neden olur.
- Başka bir örnek de alüminyumun oksitlenmesidir ve bu da pullu beyaz bir tabakanın oluşmasına neden olur. Bu genellikle şiddetli yağıştan sonra alüminyum kapı ve pencerelerde görülür.
- Elma kesilip yüzeyi havaya maruz kaldığında kahverengiye döner.
Bakırın Oksidasyonu ve Renk Değişimi
Oksidasyon, bir elementin başka bir elementle etkileşime girdiğinde elektronları (ve / veya hidrojeni) kaybettiği bir olgudur. Demir ve alüminyuma benzer şekilde, bakır elementi havaya maruz kalırsa oksidasyon sürecine girer. Atmosfer yüksek nem oluşuyorsa, bu işlem daha hızlıdır. Bakır metali oksijenle reaksiyona girerek yeşil veya mavimsi yeşil renkte görünen bir dış bakır oksit tabakasının oluşmasına neden olur. Bu katman patina olarak bilinir.
Patina, diğer tahrip edici oksidasyon süreçlerinden farklı olarak koruyucu bir tabaka görevi görür ve metalde herhangi bir zayıflığa neden olmaz. Bu nedenle bakır, korozyona dayanıklı önemli bir unsur olarak kabul edilmektedir. Patina, oksitlenmiş tabakanın altındaki bakırın daha fazla aşınmasını önler.
