Hava yastıkları, 1980’li yıllardan bu yana birçok insan hayatını kurtarmıştır. Günümüzdeki teknoloji ile hava yastıkları çok geliştirilmiştir. Asıl üretim amacı ikinci dünya savaşı sırasında uçakların yere çakılmalarını önlemek adına tasarlanmıştır.
Hava yastıklarının otomobillerde uygulanması bir çok soru işaretinide yanında getirdi. Basınçlı hava araba içerisinde nasıl muhafaza edilecek, çarpışma anında yastık nasıl şişecek, yastık şiştikten sonra kişiye zarar vermemesi gibi birçok araştırmalar yapıldı.
Hava yastıklarında 3 ana parça bulunmaktadır.Birinci parça yastığın kendisidir. İnce iplikten yapılmış konsolda ya da direksiyonda bir silindir üzerine sarılmıştır. İkinci olarak yastığın ne zaman şişeceğini belirleyen mekanizma, aracın önünde sensör bulunmaktadır. Üçüncüsü ise şişirme sistemidir.
Hava Yastıkları Nasıl Şişer?
Hava yastıkları bir havanın depolanıp salınmasıyla şişmezler. Çarpışma anında sensörün tetiklemesiyle bir kimyasal reaksiyon oluşur. Kimyasal reaksiyonun ana maddesi sodyum azit yani NaN3’tür. Bu madde ısıtıldığında nitrojen gazını oluşturur. Sodyum azit maddesinin 100 gramından 60 litreye yakın nitrojen elde edilebilir.
Çarpma sırasında bu maddenin bulunduğu tüpe sensör küçük bir ark gönderir.Arkı alan tüp sadece 30 milisaniyede gazı oluşturarak hava yastığının içine dolar. Yastık içerisine dolan hava 1 saniye içinde yastık üzerinde bulunan deliklerden çıkarak iner.
