Elektrik enerjisini ısı enerjisine dönüştüren direnç tellerine “rezistans” denir. Isıtıcı cihazlarda ısıyı meydana getiren tellere rezistans denir.
Rezistanslar, oldukça yüksek bir öz direnç ve büyük bir ısıl dayanım (1400 0C’ye kadar) gösterir. Genellikle içinde krom (Cr), alüminyum (Al) ve nikel (Ni) bulunan demir (Fe) alaşımlarından yapılır ama genel olarak halk arasında krom-nikel tel olarak bilinir.
Alaşım içinde bulunan krom (Cr), rezistansın kendi ürettiği ısıya karşı dayanımını artırır. Alümünyum (Al), telin kor hâle gelmesinden sonra havadaki oksijenin teli oksitlemesini (paslanmasını) engeller. Alaşımda alüminyum olmazsa rezistans paslanır ve ısıtıcının verimi düşer.
Nikelin görevi ise kimyasal etkenlere karşı dayanıklılık kazandırmaktır. Kullanılacağı amaca göre çeşitli rezistanslar vardır. Örneğin, yassı veya şerit rezistanslar ütü ve ekmek kızartıcılarında, kovan şeklinde olanlar havyalarda, kablo tipindekiler ise elektrikli battaniye, yastık, oto camları ve koltuk gibi her geçen gün artan yeni alanlarda kullanılmaktadır.
Isıtıcı direnç alaşımları çeşitli değerlerde standartlaştırılmıştır. Kullanılan ortamdaki şartlara göre (havadaki nem, mekaniki şartlar vb.) standart simgelere bakarak alaşım bileşenleri hakkında bir karara varılır.
KANTHAL, NIKROTHAL, VDM, RESCALL ve UZAK DOĞU rezistans tel çeşitleri en kaliteli rezistanslardır. Aşağıda rezistans çeşitlerinin yapılarındaki bileşim oranları, maksimum çalışma sıcaklıkları ve öz direnç değerleri görülmektedir.
Rezistanslar magnezyum oksit kumu ve quartzdan yataklar içine gömülerek ısıyı etkili bir şekilde havayla temas etmeden iletir ya da mika veya benzeri karkaslar üzerine sarılır. Isıyı maksimum şekilde taşıyan (elektrik akımı bakımından yalıtkan) magnezyum oksit kumu ve quartz ayrıca ısı bakımından verimi de artırır.
Isıya yönelik elektrikli ev aletlerinde, bazı takım tezgâhlarında, havyalarda, fırınlarda,bilardo masalarında ve benzeri pek çok yerde kullanılır.
