Elektrik Terimleri Sözlüğü

Olmazsa olmazımız elektriğin bir çok terimleri vardır. Bu terimleri sizler için Elektrik Terimleri Sözlüğünde topladık. Umarım beğenirsiniz.

Ampul – İçinde, elektrik akımıyla akkor durumuna gelerek ışık verebilen bir iletkeni bulunan, havası boşaltılmış cam bir küreden oluşur. Tungsten den imal edilen flaman teli, havası alınmış veya tepkimeye girmeyen bir gaz ile doldurulmuş cam bir kürenin (ampulün) içine konularak havadan izole edilir. Lamba; cam kürenin içine gömülmüş, duy adı verilen vidalı terminal soketlerine uygulanan gerilim ile çalışır.

Atom – Bütün cisimlerin en küçük parçasıdır, aklınıza gelebilecek bütün cisimler, hava, su, katı malzemeler ve hatta bütün canlıların yapısında atom bulunur. Atom gözle görülemeyecek kadar çok çok küçüktür.

Akım yoğunluğu – Bir iletken kesitindeki akım şiddetidir.

Alternans – Yarım periyotluk bir zaman dilimidir.

Amper – Amper, elektrik akımının standart ölçü birimidir. Bazen Amp olarak yazılır.

Alternatif akım (AC) – Periyodik olarak yönü tersine çeviren bir elektrik akımı. Güç hatlarında güç taşımak için yaygın olarak kullanılır.

Amplitüd veya Amplitude – Bir Sinyalin genişliğini vurgular. Diğer bir ifadeyle dalganın boyunu ifade eder. Voltaj yada dalganın aldığı son şekil maksimum değeri ifade eder. Alternatif elektrik büyüklüğüdür.

Amper Tur veya Amper devir – Bir elektrik bobinindeki sarım sayısının , bu sarımlar üzerinden geçen akım ile çarpılmasıdır.

Akümülatör – Şarj edildiği zaman içinde, elektrik enerjini kimyasl enerjiye ve deşarj edildiği zaman içinde, kimyasal enerjiyi elektrik enerjisine çeviren bir alettir.

Aktif Güç (P Watt) – Doğrudan elektrik enerjisi terimiyle çalışmak yerine, belirli bir zaman diliminde enerjinin kullanım oranını kullanmak normal bir uygulamadır. Bu güç olarak tanımlanır. Gücün üç bileşeni vardır: aktif, reaktif ve görünür.

Aktif güç veya gerçek güç, faydalı işlerin yapılmasıyla sonuçlanan enerjinin tüketildiği orandır. Örneğin, bir dirençten akım geçtiğinde ısı verilir. P sembolü verilir ve Watt birimlerine sahiptir.

Coulomb yasası- Yüklü parçacıklar arasındaki elektrostatik etkileşimi açıklayan bir fizik yasası.

Diyot – Sadece bir yönde akım akışına izin veren bir elektronik bileşen.

Direnç – Elektrik akımının akışını önleyen temel bir elektronik bileşen.

Doğru akım (DC) – Sadece bir yönde akan bir akım türü (AC’den farklı olarak yönü tersine çevirir).

Doruk-Watt – Güneş ışınlarını toplayan fotovoltaik panoların güçlerini ölçme birimidir. Güneş etkinliğine ve panonun yönlendirilmesine bağlı olarak değeri 1Wattır.

Elektrik yükü – Bu, protonların (pozitif yük) ve elektronların (negatif yük) dengesine dayanan maddenin temel bir özelliğidir. Elektrik şarjı için standart birim coulomb’dur.

Elektrik devresi – Elektrik devresi, elektrik akımının akmasına izin veren bir iletken tel ile bağlanan elektrik bileşenlerinin bir araya gelmesidir.

Elektrik akımı- Elektrik akımı bir malzemeden elektrik yükünün akışıdır. Elektrik akımı için standart ünite amperdir.

Endüktans (L, Henrys) – Bir indüktörden geçen akıma karşıtlık endüktanstır. Bu, tıpkı bir direnç için direnç gibi bir devre özelliğidir. Endüktans, akım akışındaki herhangi bir değişikliğe karşıdır. Endüktansın birimi Henry (H) ve sembolü L’dir.

Empedans (Z, Ohm) – Direnç artı alternatif akımın akışına reaktansın toplam karşıtlığı veya birleşik engelleme etkisi empedanstır. Empedans kelimesi Z’nin kısaltmasıdır ve birimi ohm’dur.

Elektrik potansiyeli – Elektrik potansiyeli devredeki iki nokta arasındaki elektrik yükündeki farktır. Aynı zamanda voltaj denir. Elektrik potansiyeli için standart birim volttur.

Elektromanyetizma – Manyetik alanlar ve elektrik akımları arasındaki etkileşim.

Elektron – Tüm atomlarda bulunan bir temel atom altı parçacık olan elektronlar, iletken bir malzemede bir atomdan diğerine akarak elektrik taşırlar.

Farad – Kapasitans için standart ölçü birimi.

Frekans (f, Hertz) – Herhangi bir elektrik sistemi, doğru akım (dc) veya alternatif akım (dc) olmak üzere iki kategoriden birinden oluşur. DC sistemlerde akım sadece bir yönde akar. Enerji kaynağı, tipik bir pilde olduğu gibi sabit bir elektromotor kuvveti korur. Elektrik sistemlerinin çoğu ac dir.

Frekans, akımın akış yönünü değiştirme oranıdır. Kısa biçim f’dir ve birimler saniyedeki devir sayısı veya Hertz’dir (kısa biçimli – Hz).

Görünür Güç (U, Volt Amper) – Görünür güç, pasif ve reaktif elemanların herhangi bir kombinasyonundan geçen akımın ürettiği toplam veya birleşik güçtür. Temsili U harfi verilir ve birimlerin volt-amperlerine (VA) sahiptir.

Henry – Endüktans için standart ölçü birimi.

İndüktör – Elektrik akımındaki değişimlere direnen temel pasif bir elektriksel bileşen. İndüktörler genellikle bir manyetik çekirdeğin etrafında bazen bir tel sarılarak veya sarılarak yapılır. Bir endüktör için ölçü birimi Henry’dir.

İzolatör – Elektronik bir şarjın serbestçe aktığı ve elektrik akımının akışını gerçekleştirmediği bir malzeme.

İletken – Elektrik yükünün serbest akışını sağlayan bir malzeme. Bakır kablolama en yaygın kullanılan elektrik iletkenidir.

Kapasitans (C, Farads) – Yalıtkan bir malzeme ile ayrılmış herhangi iki iletken, kapasitör veya kondansatörü oluşturur. Bir cihazın kapasitansı, elektronları veya bir yükü tutma kapasitesidir. Ölçü birimleri faradlardır. Genellikle mikrofaradlar μF ve pikofaradları pF olarak adlandırılan daha küçük miktarlarda görürüz. Kapasitans yapıya bağlıdır.

Kondansatör – Elektrik yükünü depolayan temel bir elektrikli bileşen. Kondansatörler, bir yalıtıcı ile ayrılmış iki elektrik iletkenden yapılır.

Kısa devre – Farklı  gerilime sahip iki iletkenin birbirlerine kazayla dokunmalarından dolayı kısa devre meydana gelir ve bu esnada çok büyük akımlar oluşur.

Manyetik Akı (Ölçüm Birimi Weber’dir) – Bir iletkenden akım geçtiğinde, o iletkenin etrafında bir manyetik alan oluşur. Bu alan genellikle manyetik kuvvet çizgileri olarak sunulur ve manyetik akı, alan içindeki manyetik akışın ölçüm terimini ifade eder.

Manyetik Kuvvet Çizgileri (MMF) – Manyetik kuvvet çizgileri (MMF), bitişik iletkenler ve hatta kendisi üzerinde bir etkiye sahiptir. Bu etki, en çok, iletken bir bobin şeklinde olduğu gibi üst üste binerse belirgindir.

Manyetik alan – Elektrik akımları ve manyetik malzemeler tarafından üretilen manyetik etki.

Monofaze – Elektrik enerjisinin iki iletken (Faz – Nötr arası 220 V) yardımıyla dağıtıldığı sistemdir.

Ohm – Direnç için standart ölçü birimi.

Ohm yasası – Denklem V = IR kullanılarak gerilim, akım ve direnç arasındaki ilişkiyi açıklayan bir fizik yasası.

Pil – Kimyasal hücrelerden elektrik depolayan ve üreten bir cihaz.

Reaktans (X, Ohm) – Kondansatörlerde ve indüktörlerde alternatif akım (ac) akışına karşıtlık reaktans olarak bilinir. Kapasitif reaktansın sembolü XC ve endüktif reaktansın XL’dir.

Reaktif Güç (Q, Vars) – Reaktif güç, ister endüktans ister kapasitans olsun, reaktif elemanlardan geçen akımın ürettiği güçtür. Temsili Q harfiyle verilir ve volt-amp-reaktif (VAR) birimlerine sahiptir.

Reaktif güç, bir kapasitör veya indüktör yükü ile bir jeneratör veya kapasitörler ve indüktörler arasındaki enerji değişim oranı olarak da düşünülebilir.

Gerçek bir iş üretmese de jeneratörlerde, motorlarda ve transformatörlerde etki eden gerekli kuvvettir. Bunun örnekleri, bir kondansatörün veya bobinin şarj edilmesi/deşarj edilmesidir. Bu bir enerji transferi yaratsa da, bir direncin yapacağı gibi gücü tüketmez veya kullanmaz.

Statik elektrik – Bir nesnenin yüzeyinde elektrik yükünün birikmesi. Şarj, başka bir alana akmak yerine bir alanda kalır.

Silikajel – Silika jel, laboratuvar ortamında üretilen, günlük hayatta besinlerin, bitkisel ürünlerin, deri eşyaların, kimyasal boya ve bozulabilecek çoğu şeyin nemini alarak bozulmasını engelleyen bir sodyum silikattır. Bu madde, 1919 yılında Johns Hopkins Üniversitesi’nde öğretim üyeliği yapan Walter A. Patrick üzerine patentlidir. Madde büyük kumsu yapıdadır. Madde nemle beraber renk değiştirir.

Trifaze – Elektrik enerjisinin dört iletken (3 Faz ve 1 nötür , fazlar arası 380v , faz nötür arası 220v) yardımıyla dağıtıldığı sistemdir.

Transformatör – İki sargı devresi arasındaki endüktif kuplaj kullanarak elektrik enerjisini aktaran bir elektriksel bileşen.

Transistör – Elektronik sinyaller için bir geçit, anahtar veya amplifikatör olarak hareket etmek üzere akım akışını düzenlemek için elektrik devresinde kullanılan bir yarı iletken cihaz.

Volt – Elektrik potansiyeli için standart ölçü birimi (voltaj).

Yarı iletken – Koşullara bağlı olarak bir iletken ve yalıtkan arasında hareket eden bir malzeme. Silikon, elektronikte yaygın olarak kullanılan bir yarı iletkendir.

Watt – Elektrik gücü için kullanılan standart ölçü birimi.Güç ölçü birimidir , 1 wat = 1 jul/saniye , 1 kilowat = 1000 W , 1 MW = 1000 kW dır.